“Visie is zien wat God aan het doen is”
Het onderwijs van Bill Payne
De Vier B’s
Being a Child
Dit beschrijft wat een christen is. Een christen is niet alleen iemand die betrokken is
in christelijke of gemeenteactiviteiten,noch is een christen iemand die in
een aantal regels of principes gelooft
Een christen is het best omschreven als iemand die in relatie staat met de Vader.
Een christen is een zoon of dochter die in een intieme relatie staat, die relatie is alleen mogelijk door
geloof in de Heer Jezus en zijn werk op het Kruis
Maar de boodschap van het kruis en christendom gaat veel verder dan het idee van redding.
Jezus redde mensen niet alleen vanwege het simpele feit om de hemel te bevolken of ze te redden van de hel.
Hij redde hen van hun verschrikkelijke scheiding van God met als doel om hem terug te
brengen naar intimiteit met Hem.
En die scheiding was natuurlijke gevolg/vrucht van de zonde en zelfzucht.
God zond zijn Zoon om voor ons te sterven, om ons te redden van onze zonden en onze
zelfzucht, van onze onafhankelijkheid van de Vader. Maar het kruis was niet alleen bedoeld
om ons ergens van te redden maar om ons te winnen voor iets.
We zijn gekocht met een prijs met de bedoeling om hersteld te worden tot Hem, die ons
liefheeft en verlangt naar intimiteit met zijn kinderen.
Deze plaats van intimiteit is niet een plek van werken of streven. Het is geen plaats van
vechten om te overleven of rivaliteit. Het is een plaats van rust, zekerheid en comfort.
Kinderen werken er niet aan om kinderen te zijn, simpel gezegd: ze zijn kinderen.
Kinderen hoeven zich niet te concentreren of welke inspanning dan
ook te doen om hun positie als kind veilig te stellen.
In plaats daarvan zijn ze bezig om hun tijd door te brengen met communiceren,
verbinding te maken en een liefdesrelatie te hebben met de Vader
De vele activiteiten waarbij christenen betrokken zijn en die de kerkagenda bepalen kunnen
niets meer zijn dan religieuze activiteiten. Dingen zoals Bijbelstudie, aanbidding en
kerkdiensten
Ze kunnen eindigen zonder leven of doel, ze kunnen activiteiten zijn die veroorzaakt worden
door een gevoel van religieuze verplichting.
Voor sommigen zijn het een middel om te onderhandelen met God om zijn gunst te winnen,
of zijn zegen voor anderen om Hem tevreden te stellen
Religieuze activiteit is van weinig waarde in het leven van een gelovige.
Maar als een kind zijn deze dingen die we doen, onze tijd van gebed, Bijbelmeditatie
aanbidding en gemeenschap met elkaar geen religieuze activiteiten maar relatie-activiteiten.
Ze bouwen relatie en er groeit intimiteit als ze vanuit de goede motieven verlangens en
doelen zijn gestart.
Alhoewel er verschillende manieren zijn van gebed, alle gebed is eenvoudigweg praten met
onze hemelse Vader en omdat Hij onze Vader is verlangt Hij er eenvoudigweg naar om ze te
horen en betrokken en verbonden te zijn met zijn kinderen. Is er een doel? Zijn er doelen om
nagestreefd te worden en werk dat gedaan moet worden. Nee, gebed is allereerst niet een
stuk gereedschap om een doel mee te bereiken. Gebed is er louter voor gebed, het is in zijn
grond niets meer en niets minder dan een kind dat met zijn hemelse Vader spreekt. Gebed is
onze stem, ons kanaal om ons hart te delen, onze gedachten, onze noden, onze angsten,
net zoals onze hoop en verwachtingen, om vrijmoedig God te vragen om in onze noden en
wat we willen, in te voorzien.
God staat klaar en is gewillig om ons te horen, om zijn kinderen te antwoorden en Hij is God staat
klaar en is gewillig om ons te horen, om zijn kinderen te antwoorden en Hij is opgewonden om te
spreken omdat ook Hij iets te zeggen heeft.
Being: dit vormt het hart, is de sleutel. We zijn en weten ons kind van de Vader en hebben
een relatie met de Vader. We weten ons gered, geliefd en hebben Hem lief. We vertrouwen
Hem en her- en erkennen Hem als Vader. We bidden tot Hem, aanbidden Hem, lezen Zijn
Woord. Het is allemaal vanwege onze relatie met de Vader. Het hoort ook het hart van de
gemeente te zijn. Je groeit nooit uit het kind-zijn!
Being = als een kind zijn, dat is de start, een Vader hebben/intimiteit. Dat is het hart van het
christen zijn. Als je dat niet hebt dat is al het werken religie. God leren kennen d.m.v. bidden,
aanbidden, tijd hebben.
Als de aandacht binnen de gemeente eenzijdig uitgaat naar ‘being’, dan komt mijn
gebrokenheid centraal te staan en wordt de gemeente een ziekenhuis.
De tweede focus van Christen-zijn is Belonging.
Je behoort bij het gezin van God
Een christen is iemand die behoort tot Gods familie, iemand die is geïntegreerd in het
lichaam van Christus.
Toen we christen werden, zijn we in Gods familie geweven en als deel van Gods familie,
horen we elkaar lief te hebben zoals Christus ons liefheeft. De bijbel vraagt ons zelfs om ons
leven af te willen leggen voor elkaar.
Eén van de grote Bijbelse maatstaven van geestelijkheid- van hoe we onze relatie is met
God is gebaseerd op hoe we omgaan met elkaar. Als wij anderen afwijzen, als we tevreden
zijn met gebroken relaties en onafhankelijk leven met onze geestelijke familie dan kunnen we
niet geloofwaardig uitroepen dat we God onze Vader liefhebben.
Want de liefde van God in ons en omgekeerd onze liefde voor Hem wordt bewezen in onze
relatie met onze broers en zussen. Dit zet de liefde voor de heiligen op de eerste plaats voor
onze prioriteiten.
Het woord “koinonia” wordt vertaald met gemeenschap, het is niet een plaatje van sociale
activiteit zoals gezamenlijk koffiedrinken of over de voetbalwedstrijd praten aan het eind van
de zondagse dienst
Het ware idee achter “koinonia” is het idee van “eigenaarschap”.
Toen ik christen werd, kwam ik in het lichaam van Christus met wie ik een speciale eenheid
deel. Eenheid van denken, van doel, van liefde en Geest. Maar door bij hen te behoren heb
ik letterlijk mijn eigenaarschap over mijzelf en al mijn rechten opgegeven. Ik ben niet langer
van mijzelf
In een verbond dat gelijk is aan het huwelijk maar op een ander niveau, ben ik één juk
geworden met Gods familie. Ik ben één geworden met het lichaam van Christus.
Zij hebben eigendomsrechten op mijn leven. En waar dit zou kunnen leiden tot een soort
cultische vorm van controle, de gelijkwaardige en gebalanceerde waarheid is dat ik hen
evenzeer bezit als zij mij. Dit gaat niet over controle, omdat de Bijbel zegt niemand vader te
noemen omdat we één Vader in de hemel hebben en niemand leider te noemen omdat we
één leider hebben in Christus
Nee, deze wederkerige eigenaarschap is veel meer dan wederzijds accountabel zijn en
verantwoording afleggen. Het is in werkelijkheid een verbondsrelatie dat de intimiteit tussen
ons en God door zijn Zoon weerspiegelt welke op zijn beurt de intimiteit tussen de Vader,
Zoon en de Heilige geest weerspiegelt
Dit “belonging” impliceert dat we in eenheid moeten werken. We moeten anderen liefhebben
en behandelen zoals we willen dat ze ons behandelen. Dit gaat over leren om te
functioneren als een team in het vervullen van Gods doelen. En ten slotte gaat dit over een
diepe toewijding om deel te zijn van Gods mensen om hen lief te hebben zoals God ons lief
heeft en hen te dienen zelfs wanneer het een opoffering inhoudt
Vandaag is het te gemakkelijk om de kerk te verlaten. Als het ons niet aanstaat wat we horen
of als we een ongewenste reactie krijgen, lopen we gewoon weg.
Being part of a Church today can take absolutely no commitment other than to show up..
Many people attend Church but do not really belong to Church. Are they a thread in the
fabric of the Body or are they an outside consumer taking what they like and leaving the
rest?
Als de aandacht binnen de gemeente eenzijdig uitgaat naar belonging, dan zijn we
naar binnen gericht en vergeten we waartoe we geroepen zijn.
Becoming like Jesus.
Toen we christen werden, kwamen we in een proces van verandering en transformatie. Waar
elke christen een kind is van zijn Vader en elke christen behoort tot God’s familie is het net
zo waar dat elk kind van God naar het beeld van Jezus toegroeit
Dit beschrijft niet zomaar een realiteit van de christelijke ervaring maar een plan van actie
voor elke christen wat het doel is van onze hemelse Vader dat we allemaal de gezindheid
van Christus zullen hebben en dat al Zijn kinderen een afspiegeling zullen zijn van hun Heer
en redder. We zijn een licht in de wereld van duisternis maar het licht schijnt het helderst
wanneer het echt het licht van Jezus is dat uit mij stroomt.
Dit gaat werkelijk over discipelschap. We groeien dieper in onze relatie met God en leren Zijn
wegen dag in dag uit. Discipelschap betekent een voortdurend groeien in liefde voor Hem, in
Hem te vertrouwen, in Hem te aanbidden, om onze harten te bewegen om Hem vandaag
meer gewillig te gehoorzamen dan gisteren, of elke dag dan ooit in het verleden.
Als Jezus te worden betekent Zijn wetten en principes op de muren van ons hart te schrijven,
het is een groeien in karakter, door meer lief te hebben, meer te vergeven, meer nederig te
zijn, meer van alles wat Jezus is en minder van dingen wat mij scheidt van Christus
God moeten we de dingen liefhebben die Hij liefheeft en de dingen haten die Hij haat. We
moeten alles door Zijn ogen zien en bewogen worden door de dingen die Hem bewegen,
verbroken worden door de dingen die Zijn hart breken
Hoewel we tot Hem komen als zondaren en gebroken mensen, werkt Hij in ons om die
dingen die ons zo maken er uit te trekken en te vervangen met Hemelse eeuwige zaken.
Deze oude scheppingen worden nieuw en veranderd. Hij verlost de gevallen staat maar dat
is niet genoeg in God’s economie. Ook koestert Hij het onvolwassen kind totdat het de
weerspiegeling van Hem zelf is. Klaar om Hem te laten zien aan een stervende wereld
Als de aandacht binnen de gemeente eenzijdig uitgaat naar becoming, kunnen we verstrikt
raken in een streven naar heiligheid en burn-out raken; we belanden in een sfeer waarin
we van alles moeten!
Building the Kingdom of God
Elke christen is een kind, deel van een familie die naar het beeld van Jezus toegroeit.
Maar er is werk te doen en een karwij dat nog niet af is.
En elke christen heeft daarin zijn deel in het vervullen er van. En dus moeten wij onze
handen slaan aan de ploeg en samenwerken om God’s agenda te bevorderen
Elke christen hoort een bouwer van het Koninkrijk van God te zijn.
Nu zijn mensen van nature bouwers, iedereen bouwt iets. Mensen bouwen aan hun levens,
hun families, hun onderwijs, hun zaken of carrières. Ze bouwen aan hun gemeenschappen,
hun sociale clubs, hun kerken en aan hun toekomst. Maar al Gods mensen zijn bedoeld om
bouwers van Zijn Koninkrijk te zijn.
Dit gaat over het ter hand nemen van de agenda van God en herkennen dat God ambities
heeft. Er zijn dingen die God wil bereiken. Door de schrift en door de profeten heeft God in
delen bekend gemaakt wat Hij van plan is te doen op deze planeet in het koninkrijk van de
mens. En Hij vraagt van ons, Zijn mensen, nodigt ons uit, ja zelfs gebied ons om deel te
nemen in het af maken van de ultieme taak om de volheid van Gods Koninkrijk te brengen
Dit gaat dus over werken en streven om dingen af te maken. Dit gaat over het kennen en
laten groeien van onze gaven en talenten en te ontdekken wat onze roeping is zodat we
onze plek vinden in het grote werk dat God voor ons heeft. Dit gaat over visie voor de
toekomst zoals God het ziet. Het gaat over de intentie om Gods aanpak van handelen na te
jagen met Zijn doel voor ogen
Dit gaat over de Grote Opdracht en over zending-gaan, zenden, ondersteunen en intercessie
ten behoeve van God. Dit gaat over evangelisatie en Zijn getuigen zijn. Dit gaat over zout in
een smaakloze wereld en licht in een wereld vol van duisternis. Dit gaat over beschikbaar
zijn voor God om Zijn licht te laten schijnen en Zijn Woord te delen in onze families,
omgeving, gemeenschappen, scholen, kantoren steden landen en daar boven uit.
Het gaat over het bereiken van elk gebied van ons leven, elk koninkrijk en elke plaats die
invloed heeft met het Evangelie.
Dit gaat over het doorgaan met de bediening van Jezus in de wereld, Zijn voeten, Zijn
handen te zijn en Zijn stem om Zijn liefde, compassie en zijn boodschap naar de wereld te
brengen
Als de aandacht binnen de gemeente eenzijdig uitgaat naar building, wordt het motto: go go
go, met het gevaar dat we niet meer groeien in onze relatie tot God en tot elkaar en we ons
eigen koninkrijkje gaan bouwen.
Samengevat: ik ben een kind, wat behoort tot een familie die een familiebedrijf heeft,
waarmee de wereld bereikt wordt!
Beeld uitgesproken op zondag 6 januari 2019
We bevonden ons als gemeente in een donkere kamer, waar vanuit een sleutelgat Gods Licht door heen viel, we probeerden in die andere kamer te kijken.
Toen deed God de deur open en stapte onze ruimte binnen, met al Zijn Glorie
Dit beeld staat niet los van de toespraak van Mike Pilavachi over Gods glorie, The power is in the Presence, zie onder Link.
God wil dit jaar binnen stappen met al Zijn glorie, dat het lijkt alsof we tot nu toe in een donkere kamer hebben gezeten met een beetje verlichting, straks in al Zijn Glorie, goodness, mercy en compassion
Twee beelden van de visie en vastendag 5 januari 2019
Het eerste beeld:
Een injectiespuit met een rood kruis er bij en een infuus dat stond te druppelen met daarbij een groen kruis.
Langzamerhand werd duidelijk dat we geen shot moeten halen van Gods kracht, liefde maar dat we afhankelijk van Hem moeten zijn elke dag, zoals bij een infuus waarbij we de hele dag met Hem verbonden zijn.
Een ander beeld was dat in de zaal een heel groot hart hing wat druppelde, met de betekenis dat we bedauwd worden door Gods genade. Genade van verlossing en de genade van de werking van Gods leven in ons leven.
Beeld raderen, gemeentevergadering 14 juni 2018
Twee cirkels: één met allerlei radertjes van een uurwerk die alle kanten opdraaien, maar niet met elkaar verbonden zijn. De radertjes stellen belangengroepen voor, één zo’n groot radertje is Jezus zelf.
De tweede cirkel daar heeft Jezus de centrale positie, alle radertjes zijn aangesloten aan het grote rad
Uitleg: Als Jezus groter wordt binnen de gemeente, meer en meer de centrale plaats krijgt, dan zullen alle andere raderen steeds meer door Hem worden aangedreven